Düşünceleriniz hiç asılı kaldı mı? Siz hiç kendinizi kaybettiniz mi? Hayatımızın belli evrim noktaları vardır, Bazen de belirsiz duvarları.. Hep olmasa bile bazen bunu hepimiz yaşamışızdır. Çoğunlukla birini sevdiğimizde yaşarız, çünkü kişi birisini sevdiğinde yarımdır, yalnızken tamamdır.. Gözlerimizden sakındığımız insanlar, aslında kendilerinin olduğu yere çöp batırırlar farkına varmazlar, varamazlar.. Küçükken büyümeyi isteriz, büyüdüğümüzde ise keşkelerimizi arka arkaya iliştiririz. Aşk bunun gibi değil midir? Birisini sevmediğinizde sevmek, aşık olmadığımızda aşk ararız. Ve yarı yolda kaldığımızda keşkelerimize bir yenisini ekleriz. Ve keşke sevmeseydim deriz. Umut öldürür insanı, kuşkuları yer bitirir beyninin etini, ve varsayımlar insanı karanlığa hapis eder. Geceyi seviyorsun, - yazmayı seviyorsun.. Hatta sen yanmayıda seviyorsun.. Biliyor musun kişi ne kadar külse, karşısındaki o'na o'kadar aşk'tır..