Lavinya Dergisi

ŞEYDA YILMAZ
Öykü KUCUR

Çiçeklerin açtığı yerde umutlar; kitapların olduğu yerde yarınlar yatar.

Biz insanların belki de en büyük ihtiyacı adalettir. Adaletin olmadığı bir dünyada yaşamak da yaşlanmak da çok zordur. İyiler birer birer azalırken kötülerin her gün çoğalması çok can sıkıcı bir durum. Her insanın bu hayatta yaşamaya hakkı olduğunu düşünüyorum ve de biliyorum. Ama yaşamak için kimsenin canını almaması gerektiğini de biliyorum. Önünü arkasını düşünmeden, sadece paçasını kurtarmak için hamlede bulunan herkes cezalandırılmalı. Birkaç gün önce şahit olduğumuz Şeyda Yılmaz cinayeti beni çok derinden etkiledi. Hayatını bu ülkenin çıkar ve menfaatlerine adamış, vatan ve millet sevgisiyle yanıp tutuşan polis memurumuz sabıkası kabarık biri tarafından şehit edildi. Henüz yeni evlenmiş ve bir hayat kurmaya çalışan şehidimiz zamansız bir şekilde bu hayattan göçüp gitti. Sadece sevenleri ya da tanıyanları değil bütün Türkiye olarak bu zamansız gidişe çok üzüldük. Polis memurumuz Şeyda Yılmaz, devletine ve bayrağına öylesine aşık biriydi ki; kutsal bayrağımızı her gördüğünde saygı duruşuna geçerdi. Her fırsatta bayrağımızın fotoğrafını çekerdi. Bu bayrak için yaşayan birinin sonsuzluğa uğurlandığı yolculukta tabutunun üzerinde o bayrak vardı. Biz seni bu dünyada koruyamadık. Toprak seni incitmesin Şeyda Yılmaz.