Lavinya Dergisi

TERK EDİLMEK
Öykü KUCUR

Çiçeklerin açtığı yerde umutlar; kitapların olduğu yerde yarınlar yatar.

Bu gece karanlık her zamankinden daha zifiri,
Gidişinin üzerinden geçen altı sene gibi.
Varlığına doyamadan yokluğuna alışmak,
Sol yanıma saplanan bir bıçak misali. 


Bana emanet artık gidişinin ayak sesleri,
Sana emanet kimseyi sevemeyecek kalbimin vebali.
Boynuma taktığım incinin taneleri,
Bu hayatta en çok ben terk edildim der gibi.