Lavinya Dergisi

NE GÜZEL ŞEYDİR ÇOCUK OLMAK!
Öykü KUCUR

Çiçeklerin açtığı yerde umutlar; kitapların olduğu yerde yarınlar yatar.

Ne güzel şeydir çocuk olmak! Bir kuş tüyü kadar hafif uyanabilmek, küçücük bir yürekte dünyaları barındırabilmek... Kimsenin koca dünyaya sığdıramadıklarını kalbine sığdırabilmek, başında sadece senin görebildiğin bir gökyüzü taşımakmış aslında. En güzel zamanlarımız oyundan başka bir şey düşünmediğimiz zamanlarmış meğer. Mevsim hep bahar hep yazmış o günlerde. İçimizde hiçbir zaman solmayacak çiçekler açarmış. O zaman bizim için hiç yapraklar dökülmezmiş. Yorgunluk ve dert nedir bilmezdik. Üzülmeyi sadece ağlamaktan ibaret sanırdık. Peki şimdi ne değişti? Büyüdük. Evet yanlış duymadın büyüdük. Biz büyüdükçe kahkahalar yerini tebessüme; yazlar ise kışa bıraktı. Onca koşturmaya rağmen yorulmadığımız zamanlar yerini kolumuzu kıpırdatmadan yorulduğumuz zamanlara bırakıverdi. Hayatımızın en renkli kısmı yavaş yavaş solmaya başladı. Koşulsuz sevgiyi menfaatlerimizin içine hapsettiğimiz zaman büyüdük bizler. İçimizdeki o tarifi olmayacak kadar güçlü yaşama sevincimizi kaybettiğimiz zaman anladık her şeyi. Büyümenin harika bir şey olabileceğini umarak geçirdiğimiz yıllara büyüdükçe isyan ettik. Her çocuk küçükken sadece büyümek isterdi. Ama zaman bize aslında bu isteğimizin yersiz olduğunu acımasızca öğretti. Artık dondurmalar, patlayan şekerler, sütlü çikolatalar eskisi kadar heyecanlandırmadığında anladık büyümek denen şeyin ne olduğunu. İşte o an evlerimizin bembeyaz tavanına bakarak dolu dolu hayaller kuramayacağımızı anladık. Büyüdükçe isteklerimiz arttı; heveslerimiz eksildi. Bizi yaşama bağlayan heveslerimizi hayatımızdan birer birer uğurladık. Mutsuzluğu tatmadığımız o küçük alemimiz hayal kırıklıklarıyla, zorluklarla tanıştı. Hayatın engebeli yollarında küçük mutluluklarımızı göremez olduk. Bir kelebeğin kanat çırpmasını izlemek artık eskisi kadar haz vermez oldu. Yıldızların parlaklığına hayran olmayı bıraktık. Ömrümüz bu güzel günlere duyduğumuz özlemle geçiyor. Özetle artık çocuk değiliz. Ama bir zamanlar hayalleri olan o çocuk senin içinde. Arada onunla sohbet etmeyi ihmal etme. Çünkü onun sana hatırlatması gereken çok şey var...