Bir insan düşünün: Milletini korumak uğruna kendi canını feda edebilecek, yürekli bir kişi. Tarihe adını altın harflerle yazdıran bir kişi… Mavi gözleri ile bir vatanın umutlarını yeşerten bir kişi… Bu kişi tabii ki Mustafa Kemal Atatürk. Mavi gözlerindeki ışık ve yüreğindeki cesaret ile herkesin saygısını kazanmış bir kişiydi o. Bugün özgür bir yaşam sürüp, düşüncelerimizi özgürce paylaşabiliyorsak ona çok şey borçluyuz. Bir ülkeyi ayakta tutan en büyük şey düşünce özgürlüğüdür. Ve Ata’mız bize bu hakkı sağladı. Yüz yıl önce, 29 Ekim 1923 tarihinde ilan ettiği Cumhuriyet bizim en kıymetli hazinemizdir. Peki hiç “Ya cumhuriyet olmasaydı?” diye düşündünüz mü? Cumhuriyet ülkemizde ilan edilmemiş olsaydı: halkın seçimlerini padişahlar yapardı, kadın-erkek eşitliği olmaz; erkek üstün olurdu. Kızlar okula gönderilmez; erken yaşta evlendirilirlerdi. Cumhuriyet olmadan bırakın yüz yılı bir gün bile çok zor olurdu. Yönetim şeklimiz cumhuriyet olmasaydı, demokratik toplum olamazdık. Hak ve özgürlüklere sahip olamazdık. Her şeyin ötesinde kadınlar olarak var olamazdık. Her sözüyle dokundu kalplerimize. İyileştirdi açılmış yaralarımızı. Bir güneş gibiydi o; kapkaranlık tünelin içinde savaşlarla geçmiş yolun sonundan gelen bir ışık gibi aydınlattı hepimizi. Yüz yıl önce tutunduğumuz umuda yüzyıllarca tutunacağıma kendi adıma söz veriyorum. Bize gökyüzünü sevdiren Atam: Seni unutmadık, unutmayacağız ve unutturmayacağız. Cumhuriyet meşalesini elimize alacağız ve onu hiçbir zaman söndürmeyeceğiz. Senin çizdiğin yolda dimdik ve emin adımlarla yürüyeceğiz. Çünkü biz Atatürk çocuklarıyız.