Lavinya Dergisi

ANLAMIYORUM
Burçin LAÇİN ALTAY

Ömrü ferahlatan mis kokulu sabahları duymak için, gerçek sevgiye ulaşmaktaydı hep umut.

Gece oluyor yine Sokakların ıssızlığı kadar kalabalık sancılar Deniyorum kaybolmadan yaşamayı kalabalıklarda Bir şey oluyor içerimde, hani o en derinde Düğümlenmiş boğazımda iç çekişler, çözemiyorum. Ruhum içine çekilen denizler gibi şimdi Direniyorum. Gece oluyor yine Hüzün kokuyor karanlığın tiz sesi Yine en baştan bir ayrılık merasimi Kaç ayrılığa dayanır ki yüreğin derin inceliği? Kırılan parçaların etrafa ince ince saçılışı Toplamaktan usanılır mı? Bilmiyorum. Gece oluyor yine Ömrümün en siyah gecesi sanıyorum. Işıklar aydınlatmıyor yüzünü Gölgeli düşlerin kederli mevsiminde Kendime bir yer bulamıyorum. Sesimin rengi geceden de siyah Dünyadan mı gidiyorum senden mi? Anlamıyorum.