Lavinya Dergisi 4. Sayısı

Zor olacak biliyorum senin için
Önce biraz afallayacaksın
Sonra durup düşüneceksin
Ne yapıyorum ben diye?
Hiç yaşanmamış olmayı isteyeceksin
Hiç yaşamamış olmayı
Belki zorlayacak güzel kalbini
Belki tüm bedenini bir şüphe saracak
Aklına kazınan şeylerden dolayı için rahat etmeyecek
Biraz duracak düş

İnsan bazen bazı şeylerin kıymetini bilmez. Bu kıymetini bilmediğimiz şey çok küçük veya büyük bir şey de olabilir. Bu insanın kendi hayatında değer verdiği olaylara, insanlara veya varlıklara bakış açısına bağlıdır. Bazı insanlar için gülümsemek bile çok değerliyken bazı insanlar için pahalı arabal

Güne nasıl başlar insanoğlu? Günaydın kuş, çiçek, böcek, camdaki teyze, servis bekleyen çocuk, heybetli çınar ağacı, göz kırpan bulut ve diğerleri gibi onca olumluma ile gülümseyerek mi? Peki bu neşe saçan hali, olumsuzluklar eksiltebilir mi? En sevdiğin bluzuna kahve dökülmesi, otobüs kaçması, yağm

Bu yazımda Cem Karaca'nın "İşte Geldik Gidiyoruz" şarkısının nakaratından yola çıkarak doğum günleri hakkındaki düşüncelerimi paylaşmak istiyorum:
“Deli gibi kutluyoruz
Yılbaşı doğum günümüzü
Doğuma da ölüme de
Çiçekler yolluyoruz
Sevince de kedere de
Doğuma da ölüme de
Çiçekler yolluyoruz”


Yuk

Herkes gibi sen de gitmiştin, Benim için o gün bitmiştin. İçimde yaşattığım o çocuğu, Hiç acımadan öldürmüştün.    Kal demek bir şey değiştirmiyordu, Gitmek senin için çözüm yoluydu. Yokluğun artık varlığım oldu, Çünkü sen yoktun.  

Ayın tozunu alıyor gri bulutlar
gece demli çay,
gökyüzünün alaca karanlığında
ucunda ölüm yok dediğin her şeyin sonu ölüm.
Gerçek duygular saklı
yalnızlığın kör odalarına ...



Uçurum uçurum düşüncelerin boşluğu
aynalarda genişliyor duvarlar
Issız harflerle bezeli suskunluğum.
Matruşka gibi soyu

Ne zaman bu düşünmekten kurtulurum?
Söyle artık Beria
Ne zaman kendi kendime konuşmaktan yorulurum?
Ne zaman biter bu duygu ızdırabım?
Hani gidene zordu yaşamak?
Hani kalan bir şekilde yoluna devam ederdi?
Giden gideceği yeri çoktan buldu Beria
Kalan dağıldı bir bahar sabahı rüzgarıyla
İçini döktü y

Akşam üstü okuldan çıkıp eve gitmek için yola koyulmuştum. O sırada annem marketten ekmek almam için bana mesaj atmıştı. Hava çok soğuktu ve ellerim üşümüştü. Bugün yanlışlıkla kendi cüzdanım yerine babamın cüzdanını alıştım. Babam ekmek parasını cüzdanından alabileceğimi söylemişti. Hem biraz ısınm

Yıllarca aradığım o sorunun cevabımı nihayet buldum. Hani herkes sorardı ya önceleri “gidene mi zordur kalana mı?”
Gidene zordur. Kalan sadece gidenin yokluğuna alışmaya çalışır. Giden ise ardında bıraktıklarının yanında daha bir sürü şeye. Kalanın umudu olur, gidenin korkusu; kalanın gözleri dolar

Sıra dışı bir hayat onunkisi. Yaşlılıktan gençliğe doğru ilerlerken yaşamın cilveleri ile karşılaşmak başka kimin bahtına düşer ki? Rutinimiz doğum, bebeklik, çocukluk, gençlik diye devam ederken denklem değişmez ki. İş hayatına atılırken, âşık olup evlenirken, ebeveynliği tadarken insan daha deney

Küçük bir pencerem var
Ve de dışına sığmayan hayallerim.
Bugün çokça meşgulüm,
Geçmişimi özlemekle.
Öylesine meşgulüm ki
Bir an için olsun
Unutmuşum seni düşünmeyi.
Düşünmek umuttur,
Düşünmemek ne güzel.



Uzunca bir gece var içimde,
Ardı gündüz olmayan.
İnkarım beni hapseder karanlığa
Ve karanl

Zaman geçtikçe her şeyin sihri kayboluyor sanki. Çocukken güldüğümüz şeylere artık gülmüyoruz mesela. Ya da eskiden sevdiğimiz şeyleri artık sevemiyoruz. Bayramların tadı bile bir başka oluyordu o zamanlar.
Bayrama bir hafta kala tatlı bir heyecan başlardı. Bayramlık kıyafet almamızla birlikte bu