Bavulumda çiçeklerle geldim

Uzun ve taşlı yollardan

Ne dikenlerini kopardım zamanın

Ne kokladım kana kana...

Bir tek çiçekleri sakladım

Mevsimlere aldırmadan

Bütün taşlı yolların kaderine

Yoldaş olsunlar diye...

Hangi yola düşsem düşlerimden gizlice

Sahici bir serüven kucaklar geceleri

Kırıcı sesleri bağırır yıldızlar parıltısında

Keşfedilmemiş bir çiçek tohumu serpilir kalbime

Yeni ve ürkütücü ne varsa

İllaki sevgiyle yine büyür içimde…

Taşar bavulumdan hüzünlerle sevinçler…

Bavulumda çiçekler çoğalır durur

Zamanla yerle bir olur bütün kederler

Kimi zehirli, kimi şefkatli çiçeklerim

Yeni bir kaderin gölgesinde açar gider…