Mevsim ölen avluya katılmış Sarı kuşlar kayboluyor peşinde Yorgunluk atların konuştuğu dil artık Gövdem dökülüyor ceplerimden Haritalarda kaybolmuş şehir Denizin şaraba dolduğu bir gece Daha merhametli oluyor gökyüzü Geç bir sabahta oysa insanlar Hepsi bulutlu, hepsi geçimsiz Kapılar soğumuş, açılmıyor Rüyaların paslı terazisinde Parçalanmış kirpikler de Kendinin ağıdı olmuş sıvasız evler Camlarından görünmüyor yoksulluk Yüzleri boyuyor adaletsiz bir Tanrı -Kaygısız Ve korkusu küçük düşüyor bir çocuğun İnceliklerin annesi gözleri İsraf edilmiş birinin sinirinde İşte dünyanın hali Öğrendiğim bu keder