Lavinya Dergisi
GİDENLER, GELENLER
Alev YALÇIN DELİTUNA
Ne güzel şey yalnız olmadığını bilmek, Dengesini yitiren evrenle bir olup gönlünü eylemek…
Bir kere gittikten sonra,
İçimizde bittikten sonra,
Gelmesin zaten o gidenin
Birazcık da olsa aklı varsa.
Ne gidenler uğurlanır gönülde,
Ne yitirilenler gömülür en derine,
Üzerinden kaç sevda geçer.
Sonrası mı, sonrası hep çivi misali
Her gelen bir öncekini unutturur
Çivi üstüne çivi çakılır kalbe,
Her çivi bir öncekinin merhemi
Deva diye diye derin izler bırakır.
İnce bir sızı kalır elbette,
Her giden bir iz bırakır,
Her yitirilen bir ders anlatır,
Öyleyse kulak vermek gerek,
Dersleri iyi almak gerek,
Yoksa yürek daha çok dağlanır,
Hep bir daha çivi diye diye
Yerini koca bir çukura bırakır,
En sonunda da hakkından
Koca bir mıh gelse anca kurtarır.
Çivi çiviyi söker belki ama
Yüreğimizdeki yara zor kapanır.
Şimdi alalım elimize bir çivi,
Basalım rastgele merhem niyetine.
Bu döngü daha çok su alır,
O sular akar akar da yolda kalır,
Gidenler bizden daha çok ah alır,
Bundandır ki gelmesin o gidenler
Ne sular aktı üzerinden ne köprüler taştı
Ne çiviler çakıldı üstüne üstüne
Artık dur deme zamanı!
Koca bir mıh alıp,
Kalbin en derinine saplamalı.