Yanındayım, korkma sevgili ben Bazen korkuyorum ama, o zamanlarda soluğumda hissedemediğim zamandan arta kalanlara yetiniyorum. Bilmiyorum ki, içindeki hayal gücünün büyüklüğünü, nasıl varlıksın sen? -Ben senim, senin içinim demiştim ya hep. Neden dinlememezlikten geliyorsun beni¬? İçindeki umudum ben, inancınım ben. Yarınınım bazen de. Neden suskunsun peki bu aralar? - Hangi aralar? Dinlemek istememişsindir beni, kulakların tıkanmıştır, için yeşerememiştir bu bahar, inancın zayıflamıştır ya da kendini kapatmışsındır. Ben seni duymak istesem her göğe baktığımda görürdüm. Ben seni görmek istesem, her rüzgarda duyardım. Ben her çocukta kendi tebessümüme benzeyen suratları arar dururum. Nefes alışlarım bile özgür rüzgarların, o bile bazen bana ait değilmiş gibi geliyor. Hayallerim sen bile uzaksın artık bana. - Hayır, hayır. Bakmaya devam et bana. Duymaya devam et beni. Yok oluyorsun, bana ait değildin belki de, azat mı etsem seni acaba. Git başkalarına sarıl. Onları içine çek, kendine sar. - Uzaklaşıyorum, evet. Beni azat etmek kolay olmayacaktır senin için. Ben, her ruhun azat olması taraftarıyım, bana kulluk edemeyen bir hayal için neden kölellik harcı için çalışayım? - Çok acımasız ve yalnızsın. Beni kul gibi görmenden belli. Beni yanına yandaş olarak görmen gerekirdi. Ben acımasız değilim. Sensin acımasız olan, bana acımıyorsun, bana bakmıyorsun, beni görmüyorsun ki, ey görünmez düş! - Sana acımaktan başka elimden bir şey gelmiyor ki zaten kabullenmişsin durumunu. Bana köle diyen sen, çoktan olmuşsun kendine kul. Seni kurtarmak çok zor. Ben kul değilim. Senin kölen hiç değilim. Sadece bir el. Bir ele ihtiyacım var. Düşmek üzereyim görmüyor musun? Tut artık elimden. Ölmeme bu kadar istekli olmamalasın. Ben ölürsem, sen de yok olursun. - Bu tam tersi olmasın, ben yok olursam sen zaten ölürsün. O yüzden sen tut elimi. Bu sefer de şans ver kendine, insanlığa olmaz mı? Rahat bırak beni, istemez senin boş havaların, boş vaatlerin. Git artık buradan. Yalnız başıma öleyim bari. - Gidersem ölürsün, kalırsam inanırsın. İnanmaya devam et. Ama nasıl, olmuyor işte olmuyor? Ne yapayım ben, sensiz kimim ben? Ya bırak peşimi ya da kandırma daha fazla. - İnanmaya devam et, bekle, yanındayım korkma sevgili ben.