Kapalı kapılar ardında saklı hikayem. Kimse bunu görmeden, kimse bilmeden... Bir yanı gerçek bir yanı sanrı, Bir yanı tamam bir yanı yarım, Eksik ama hiç kimse öğrenmeden... Farkına varmadan ama hiç tükenmeden. Yaşanan ve güne başlarken biten. Karanlık çökünce başlayan yeniden, Benim hikayem. Kalabalık içinde gülen, aydınlık günler gören... Hep yolunda giden, halbuki o yolu hiç bilemeyen. Her şeyiyle kusursuz gibi görünüp kusurlarla yenilenen. Güneşin doğuşu ile günle buluşup gecenin çöküşü ile çöken, Benim hikayem. En güzel rüyalardan bir kesit, baksan karabasan... Sahibi olmak ister kimi, ben ise bırakıp kaçsam. Derli toplu görünür, keşke bir valiz gibi toplasam. Her şey yerli yerinde bakınca, sadece üstü örtülü açmazsam, Benim tozlu hikayem.