Gecenin sessizliği, 

Günün sesine boyanırken 

Kaderimin ipleri, 

Kana daldırılıp boynuma dolanıyor. 

Avuçlarımda hasret, 

Avuçlarımda bir çocuğun düşü... 

Kalbimin kayıp sularına düşen, 

Bir çocuk gülüşü... 

Karanlığı delip geçen 

Yorgun bir umut,  

Darağacında dizlerim kırık, 

İnsanlığımın son izlerini yitirdim, 

Bu savaş meydanında. 

İnancımın yakılan külleri arasında 

Gözlerim semanın gururlu bakışında, 

Acıyan kalbim değil 

Acı, metanetini korumaya  

Çabalayan çocuğun yıkılışında. 

Sevgiye sarılan, itilen 

Tekrar sevilip sonra tekrar itilen 

Bir çöp gibi deşilen, 

Aylağın sessiz çığlığında... 

Acı tam olarak, 

Yitirdiğim umutta.