Herkese merhaba, bu hafta sizlere şiir, deneme veya bir öykü ile gelmedim. Bu hafta sizlere veda etmeye geldim. Yaklaşık sekiz aydır her hafta farklı bir konuyla onlarca yüzlercenizin gönül sesi, susmuş yüreklerin çığlıkları olmaya çalıştım. Bunu da başardığımı düşünüyorum. Fakat bu hayatta her şeyin bir sonu illaki vardır. Bizim de yolumuz buraya kadarmış. Beni bu yolda yalnız bırakmadığınız için hepinize müteşekkirim. Son olarak bana bu dergide yer veren başta Tolga Türkmen olmak üzere bütün Lavinya Dergisi ailesine teşekkür ederim hepinize sevgiler, edebiyatla kalın...