Lavinya Dergisi

İSTANBUL GİBİ
Yasemin YILMAZ

"Kalıyoruz... Kuş olup uçmak isterken, ağaç olup kök salıyoruz."

Koşar adım gitmek istediğim bir şehir var. İçimde heyecanı, Aklımda dokusu, O kendine has denizinin kokusu. Bir şehir var buradayım demek istediğim. Sıfırdan başlamak yerine yeniden başlamak istediğim. Unuttuğum güzel hisleri bulabildiğim. Elimi uzattığımda göğe dokunmuş kadar sevindiğim. Seveceğim, sevileceğim bir yer var. Ulaşsam bir çocuk sevinci ile dolacağım, Sokaklarında kaybolacağım belki. Ama yeniden bildiğim yere çıkacağım. Bulacağım gökyüzüne uzanan binalar arasında. Buradayım diyeceğim, işte burada. Geldim, varım. -Geldin, varsın. Bir şehir ismi değişir, bir şehir ismi dolaşır zihnimde. Bir deniz kokusu gider, bir deniz kokusu siner üzerime. Unutulmuş bir çift göz hatırlatır kendini bana. Burada, Bu şehirde, kucaklar beni bu şehir gibi. Senden iz kalır, benden de bir iz sana. Bu şehir getirir, bu şehir yaşatır, bu şehir yeşertir bizi. Bir şehir var aklımda, Arkamı dönüp gittiğimde içimde kalan izi... Bir araya gelemedik ya seninle. Kim bilir, İki yakayı bir araya getirdiği gibi getirir belki bizi.