Hayal etmeye tam olarak hayatımın hangi döneminde başladım? Tahmini 5 yaşındaydım süper kahramandım, prensestim, baş rol bendim. Uçabileceğime inandım. İşte hayal kurmaya tam da burada başladım. İmkansız kelimesinden bir haberdim. Gerçek olamayacak bir şey yoktu. Bir peri masalında yaşıyordum. Yaşım

Bazen öyle bir his var olur ki anlamlandıramazsın. Varoluşun gereği bir anlam ararsın ve anlamlandıramadığın içindeki bitap burukluğun adıdır yalnızlık.
Kabul etmek istemesen de hayat dikenli bir yol. Dikeni sıyırmaz, oluk oluk kanatır, yokuşu yaralamaz öldürür, düşersen bedenin yumuşak toprağı bek

Hayıflanıyorsun hayata dair, her şeyin olumsuz gittiğinden ve gideceğinden bahsediyorsun, aydınlığa aç meskenleri bir mum misali aydınlatmalısın fakat kafanın içindeki mum kendini bile aydınlatamıyor ki bırak başkalarını aydınlatsın. Karamsarlığı somutlaştırıp her gün giydiğin bir giysi haline getir

İçimde ardı arkası kesilmeyen her an daha da şiddetlenen tufanlar kopuyorken siz bunları göremiyorsunuz, yüzümdeki maskeyse profesyonelce işlendi, fazlasıyla kusursuz. Nihayetinde arkasında tuzla buz olan parçaları saklamakla görevli.
Tam da yerinde, dudaklarıma yerleştiririm hatasız bir gülümse k

Yağmur yağıyordu, gri bulutlar gökyüzünü çepeçevre sarmıştı. Kasvetli bir Ankara sabahına uyanmıştı yine, bacakları onu her zamankinden zor ayakta tutuyordu. Yatakta oturur pozisyona gelip bacaklarını sallandırdı. Kaslarını gevşetmek için her sabah rutin olarak yaptığı bir hareketti. Ağır hareketler

Anlam arayışımın anlamı, kalbimin rehberi
Yalnızlığımın en güzel sebebi…
Tüm bu şiirler, şarkılar seninle,
Senin dinginliğinde anlam kazandı
Ruhum berhava-i derbeder buhranken…
Ne kadar da her şeysin,
Kalabalıklardan kaçıp sakinliğinde kaybolmak düşlerim...
Sesin gecenin melodisi o

Güneşe öykünen bir ışık belirdi daracık kafesimin orada...
Ve, o güneş nihayet bana da uğradı fakat değmedi, teğet geçip yoluna devam etti.
Artık ışık bile göremiyor beni.
Tenim solmuş, kalabalık bir caddenin senli sokaklarında kurumuş bir yaprağım hazan vakti…
Çocuklar oyun oynuyor, evlerine ya

Terk edilmiş bir bebeğin çığlığında saklı tüm günahlar,
Günahların bittiği yerde son bulur arzular ve ihtiraslar,
Arzularına yenik düşen tüm bu boş beden silsilesinin en izbe yerinde saklıysa acılar,
başlangıcı köhne zeminde buz tutup
griye çalan, çiçek açmayı uman beyaz kanların döküldüğü yer

Serin bir rüzgar esip geçti yanımızdan, bize şarkılar söyledi sana, aşka ve umuda dair…

Bir bilinmezliğin eşiğinde umudumu kaybettiğim günlerden biriydi sana inandığımda ve anladım ki sonrasında değmişti inandığıma,
Kalbinin ritmi uyuyordu bana
Ardından deniz de fısıldadı kulağıma
İçinde sen

Sevgi emek ister,
Mutluluğun harmanladığı ateşin başında nöbette bekler,
Bazen bir gülümsemede saklıdır mutluluk bazense sadece anlam yüklü bir bakışta gizlenmiş, açığa çıkmayı umuyordur.
Belki de el değmemiş bir dağın tepesinde seni anıyordur.
Anılar ve anlar varsa sebebi-şerif olan
vesile

Kar taneleri beyazlaşmaya yüz tutmuş saçlarına dökülüyordu adamın. Yürüdüğü sokaklar tenha ve ışıksızdı, dükkânlar kapanmıştı. Sokak lambalarının loş ışığı kaşlarını çatmaktan alnında ince bir çizgi oluşmuş kirli sakallı yüzünü aydınlatıyordu. Sokağın sonunu görmek için karşıya doğru baktı. Onun gör

Kandırma kendini bu ıssız yalanlarla OKUMAYA DEVAM ET

Yarınlara daha da umutla sarılmanı istiyorum,
istiyorum çünkü:<

İhtimaller silsilesinde dolanıyorum bir güz vakti.

Kaybedilen biri miydi? Yoksa kazanılanın umulduğu gibi
olmadığı

Emekleyerek ilerlemiş bu kalabalık sokaklarda...

İnsanlar tanımış ki onları tanımaz olaymış...

Gördüklerinden binbir pişmanmış.

Yaptığı hatalar bir çuvalı aşar, birkaç adet de
fazlalaşırmış.

Ah ve vah ettiği hatalarını iyi ki yapmış her birind