Bırakalım da yağsın kar lapa lapa
Karışsın şehrin hengamesine
Biz seyredelim sadece kar yağışını
Aşkla, sevdayla, gönülle

Bırakalım da bembeyaz olsun ortalık
Kapansın yollar, köprüler
Biz seninle olalım yeter ki
Sen yokken bu beyaz neye yarar ki

Bırakalım da kar bizim için yağsın

Son kızıllığındayız akşamın
Son demleri bulutların
Son kez hüzünlü esti rüzgar
Ayrılık şarkısı çaldı son kez

Son hayalim bu seninle
Son bakışlarım geceye
Son kez düşündüm seni
Bakışlarını hatırladım son kez

Son gidişin olmalıydı bu
Son görüşümdü bu seni
Son kez baktım sana doya d

Yollarda sürünürcesine gezmek
Ama asla seni anlayamamak
Akıl sır erdirememek sana
Bazı gerçekleri kabul etmemek

Kalbimin fazla yanması
Ama sevmekten vazgeçmemek
Gözlerini unutamamak
Gülüşünü silememek şu kahrolası aklımdan

Ruhumun burukluğu ve acı
Ama sevmek, git gide daha çok sevmek

Bugün kelimeler boğazımda düğüm oluyor
İnan ki bu kaçıncı sigaram hatırlamıyorum
Kaçıncı adını sayıklayışım duvarlara bakarak
Galiba sensizlikten kafayı yiyorum


Bugün gözlerim acıyor ki sorma ağlamaktan
İnan ki bu kaçıncı hıçkırışım hatırlamıyorum
Kaçıncı şarkımızı söyleyişim bu bağ

Gidesim var bu şehirden.
Arkama bakmadan, koşarak,
Kaçarak uzaklaşasım var.
Bir kez seni görüp gidesim var.

Gözlerin gözlerime değmese de
Umudum var,
Bir bakışına,
Gitmekten vazgeçesim var.

Bakmasan da suratıma,
Gücüm var,
Bir kelimene,
Koşup sana gelesim var.

Nefret de etsen bend

Biliyorum okuyacaksın bu mektubu,
Bir gün pes edip açacaksın o zarfı,
Kıracaksın şu kaya gibi inadını.
Bakacaksın mısralarıma güzel gözlerinle.

Sen bu mektubu okurken belki de,
Aradan yıllar geçmiş olacak.
Kalbim başka sevdalara yelken açacak,
Ellerimi başkası tutacak belki de.

Zor bela

Can parçam, ay yüzlüm,
Kalbi güzel, kendi güzel kadın.
Mis kokulum, güzel gözlüm,
Her şeyim, dünyam, Annem.

Seni anlatmaya yetmez bu mısralar,
Cilt cilt kitaplar olsa yetmez.
Hakkın hiçbir zaman ödenmez,
Sevgine ise paha biçilmez.

9 ay karnında taşıdın önce,
Getirdin beni bu günlere.

Merhaba, evet yine ben.
Aklıma düştün yine, yeniden.
Kaç mevsim geçti gidişinin üstünden,
Saymadım, sayamadım...

Sokaklarımda hatıran vardı,
Penceremde bir adet fotoğrafın.
Şimdi o sokaklar yıkık dökük harabe,
O pencere kırık, fotoğrafın yırtık...

Duvarlarda suretin belirdi,
Yüzün gözü

Güneş doğuyor bak!
Bir güne daha başlıyoruz.
El ele, diz dize olmadan,
Bir gün...


Gece yağmur yağmış,
Toprak kokuyor her yan.
Su damlacıkları ışıldıyor,
Doğa uyanıyor...


Sensiz bir güne başlıyorum,
Duygularım darmadağın.
Ruhum paramparça.
Yalnızlık, çaresizlik...


Güneş tepe

Özledim desem ne fayda,
Gelecek misin gittiğin yerden?
Kaldırıp başını bakacak mısın?
Konuşacak mısın benimle?


Dökülecek mi dilinden cümleler,
Kendini hapsettiğin mahzenden çıkacak mısın?
Bana eskisi gibi bakacak mısın?
Sevecek misin yeniden?


Gelecek misin geri terk ettiğin ülke

Kalbime kocaman bir kilit vurdum
Sana öyle bir hasretim ki
Ne şiirler ne cümleler kurdum
Tarifi zor sensizliğin, tutuldum



Yavaş yavaş yüzün siliniyor hatırımdan
Gözlerinin rengini unutuyorum
Kıvırcık siyah saçlarını zor anımsıyorum
Nasıl gülüyordun sahiden, bilmiyorum



Ses

4 ay oldu tam bugün
Senden mahrum kalalı
Sensiz bir saatin geçmediği
Bir dakikanın bile ilerlemediği...



Sensiz bir mevsim geçti
Yaz geldi, hava ısındı
Artık sevda yelleri esmez oldu
Gönlüm çöl, aşkımız serap oldu



Sen gideli hastanelerdeyim
Rahatsızım, hastayım
Tedavisi

Ağlamak da ne imiş azizim ?
Sen hiç sırılsıklam ıslandın mı ?
40 derece sıcakta üşüdün mü ?
Dondu mu bütün vücudun ?


Payidar kaldı mı aşk azizim ?
Gitmez dediğin gitti mi ?
Acıdı mı bütün vücudun ?
Kırıldı mı bütün kemiklerin ?


Nefes aldın mı azizim ?
Yârin olmadan, yarın oldu mu

Giderim kalmam buralarda
Dar gelir sensiz bana Ankara
Karış karış bilsem de memleketimi
Giderim, durmam buralarda



Giderim, kalmam buralarda
Gündüzü gece gelir buraların
Şehir alev alıp aydınlansa da
Giderim, durmam buralarda



Giderim, kalmam buralarda
Aylar oldu senden h

Kayıverdi ellerimden bir vazo gibi gün
Paramparça dağıldı bulutlara kızıllık
Düşlüyorum ufkun denizine bakarken seni
Hafif hafif üşüyorum yokluğunda



Gündüz geceye kavuşurken yine yeniden
Gideli aylar oldu bekliyorum gelmedin sen
Ne taş kalplisin mübarek insan çatlar yerinden
Hiç m

Sabah 6, sanıyorum gün doğmuş
İrkilerek uyandım yatağımdan
Pencereme vuran yağmur damlaları
Hafifçe esen rüzgarla kalktım



Gök gürlüyor inceden aslan misali
Dışarıda oraya buraya koşuşturan insanlar var
Okul zili çalıyor, çocuklar bağrışıyor
Böyle bir sabah bana seni hatırlatıyor

Kalaba bir buluşmadan ayrıldım
Taktım kulaklığımı yürüyorum
Akşama kadar gezdim, eğlendim
Ama gerçekten kendime gülüyorum


Yalnızım çünkü, kabullenmek zor biliyorum
Kimseye bir şey anlatamıyorum
Ne fırtınalar kopuyor içimde
Tek kelime edemiyorum


Ne adi bir şey bu yalnızlık
B