Dua kapı çalmaktır,
Nasipse teslimiyet.

Hayrın kapısı sabırdır,
O' dur karıncayı bile yolundan şaşırtmayan kudret.

Çıkarır mı karşımıza namütenahı ?
Uzakları yakın eden mukadderat.

Gönül gönüle değer de yol mu dayanır?
İçi zarif kalplere yolculuk et.

İyi şeyler birdenbire gelecektir.

Sen, aydınlık bir gün ışığı bazen karanlık bir gece
Gönlümdeki hüzün.
Sen hep bir parça ben;
Ve ben içimde muazzam bir sen.

Sen, tüm karamsarlığa çekilmiş çizgi,
Söylenebilecek en güzel cümle,
Ömrümü uzatan yüzünden,
Ne daha değerli olabilirdi ki senden.

Sen, yazılmış gibisin hece hece

Telaşımız var.
Olandan farklı görünmenin,
Aynayı kandırmanın telaşı var.
Bittabi yalnızlık korkusu
Ortam kurmanın telaşı var.

Kalbi, yüreği yok saymanın
Aşka mağlup olmanın telaşı var.
Kendini kendine bırakmamanın
Sahte mutluluğun, asil yalnızlığın,
Maskeyle yaşamanın telaşı var.

Ağzı

Bir gece vakti,
Yağmurun sesi
Kafamın içinde sevdanın sesi
Ne söyler bilmem bana
Sesli sesli.
Burnumda tüter özlenilenlerin hasreti
Dalıp gittiğim uzaklardan
Bilmem nasıl gelinir geri.

Bir gece vakti,
Parlarken sokak lambaları
Gözlerimde hatıraların yaşı
Sorgularken dünyayı.
Yıldızla

Günü yakalamaktı tek gayem
Anı yaşamak, bitmesine karşı gelmekti
Doyasıya sevmek sevilmek...
Ve nihayetinde bitti

Yaşamak, bir gün bana
Güneş örnektir hayatıma
Gece, güneşin doğuşuna
Bense sana kadarım mesela.

Güneşin batışı, gecemin giriş müziği
Denizin dalgalarıyla birleşirse kızıl

Ben bir şiirim ve sana yazıldım
Dualarında adın geçer bilirim
Gönlü daralınca bana yazar kalemi;
Bil ki sende dinlenir içim.

Yine ilk bana yazar sevincini;
Sanki bir kuştur uçar kalbim.
Sana seçer gece gündüz heceleri,
Satır satır yazıldım okumanı beklerim.

Şiirlerimden anla beni

İstiyorum ki;
Gönül kapımı çal da gir.
Değerini bil de gir.
Duygularımı gör de gir.
Gir.
Gir ama hiç gitme

İstiyorum ki;
Gönlümü al da gir.
Döküleni topla gir.
Senin olduğunu bil de gir.
Gir.
Gir ama incitme.

İstiyorum ki;
Yüreğimi duy da gir.
Ne istediğini anla gir.
Evinmiş gibi

Sen sonsuz maviler
Saklarsan yüreğinde.
Cebinde olur umudun,
Ebedi taze

Yükün ağır, yolun uzun olsa da
Meçhullerde
Muhakkak her bir dua
Yardımdır yüküne.

Kimse bilmez nedir
Kendisi için müjde
Bileceğin tek şey
Yiyeceğin ekmek kalbinde

Başına geleni
Önce yüreğinden bilene
Yük

Gülüşler sahte
Gönüller kırgın
Ağlamaları gizlemek için yüzünde
Kahkahaya katarsın.
İkide bir sorarlar nasılsın diye
Başka çaren yok yüreğim ayakta kalacaksın.
Yeni başlayan gün de
Anlamı yoksa hayatın
Binmek istersin yeni hayallere giden gemiye
Amacı kalmayınca yaşamanın.
Bilmem kim ta

Özlem...
Tek bir kelime, dokunur yüreğime
Ben seni tam da bu saatlerde,
Uykusuz gecelerimde
Özlüyorum işte.

Özlem...
Ne uzun kelime, ağırlığı üzerimde
Uyuyunca, uyanınca, göz kırpınca bile,
Gecemde gündüzümde
Özlüyorum işte.

Özlem...
Sadece beş kelime,
Oysaki kalp dili, dini olmayan

Düşünceler darmadağın
Çıkmaz sokağa adım adım.

Olanlar görünen yüzü dağın
Olacaklar diğer yanı.

Korkuların yanında kalsın
Yaşadıkça anlayacaksın.

Bırak canın acısın
Etme sakın veryansın.

Unutamaz da bir kadın
Nasıl söner yürekteki yangın?

Sordukça soracaksın
Arayınca bulacaksı

Eylüldü,
İçimin yapraklarını döken
Rüzgar gibi çekip giden
Bir aydan ötesi,
Beni benden eden.

Eylüldü,
Vuran beni kimsesizliğimden
Özlemiyle üşüten.
Olsa da aramızda yüzyıllık zaman
Düşlerimde sade sen.

Eylüldü,
Kullanamadığım takvimden
Başka bir mevsim yok ömrümde kayda değen
Unutu

Aynadaki ben miyim?
Uzanan el kimin?
Soluk soluk bakan gözlerin,
Ayaklar kendinden emin
Öylece durmana veriyor izin.
Oysa yorgun vücut,
Bitkin beyin...

Dayanamadı aynadaki kadın.
Ağladı için için,
Anlatmaya başladı
Bir hayli müzmin...

Ben yusuf değilim, kuyular derin
Ben nûh değil

Bir kayıp var içimde
Hırçın denizlerde acemice,
Uzaklara açılmak isteyen bir kayık var.

Bir ben var içimde
Daha görmemiştim evvelce
Kendimi bile yok sayan bir aykırı ben var.

Bir duygu var içimde.
Tüm yaşantımın aksine
Deneyim görmemiş bir his var.

Bir derdim var içimde
Büyüyor

Bilir misin
Ben bir çiçeğin kopan yaprağına
Şiir yazdım.
Mesele kopan yaprak değildi.
Ben o zaman anladım.

Bilir misin,
Güneşini suyunu takip ettim.
Çiçek açmasını bekledim.
Ama o çiçek vermeyecekti, kopan yaprak bahane,
Ben o zaman anladım.

Bilir misin,
Ben seninle karşılıksız ilgi

Ah benim olmaz yerde
Akan gözyaşım.
Ruhumun yaz yağmuru
Yüreğime akanım.

Bilinmeyen dilim, duyulmayan sesim.
Tane tane dökülenim.
İçimdeki dolu duygu
Dışa vuran anlamım.

Ben ömrüme çok gözyaşı ektim.
Seve seve ektim sandım ki sevgi biçerim.
Kalbim sevdi, gözüm ağladı.
Özür dilerim

Bir kapıdır yüreğim
Açabilene bağlıyım.
Kayıp gider yüreğim,
Yalnızlığa adım adım.

Zordur benim yüreğim,
Olmadı tek bir çözmenim

Bazen duvardı yüreğim
Sıkı örülmüş taş duvar.
Istıraptır bu halim
Yalnızlığım aşikar.

Yol yol benim yüreğim,
Yoktur yolunu bilenim.

Büsbütün çıkmaz

Keşke dünya üzerinde bir yol olsaydı.
Her evin kapısına çıkan bir yol.
Dünya üzerinde mesafe
Sadece bu yol olsaydı.

Keşke insanların içinde
Birer köprü olsaydı
Hasret çeken yürekler,
Köprüde buluşsaydı.

Keşke tek mesafe kilometreler olsaydı.
Yerin altından göğün üstüne
Sonsuz mer

Bir kış gecesiydi oysa
Bahar geldi gönlüme
Daha geceydi oysa
Güneş doğdu odama.

Adını bilmiyordum oysa
Gözünde kaybolunca
Çok beklemişim oysa
Sevdam yanıbaşımda.

Daha çocuktum oysa
Sevda teri avuçlarımda
Ben büyüdüm oysa
Gönlümdeki sevdayla.

Ben eksikmişim oysa
Olmasaydın yı

Gece yine toplandı, geldi üzerime
Geçmişi getirdi serdi önüme
Ne bir ışık ne bir dolunay bu gece
Seçebildiğimi seçtim acemice
Birde baktım pişmanlık geldi elime
Yanlışlar ve yanılışlar akabinde.
Aynı hatalar gün gün üstüne
Gün yığıldı, geldi üzerime
Tuttu boğazımdan sarıldı nefesime
Boğu

Bir bardak çay, hafif bir güneş
Tatlı bir rüzgâr...
Şükredecek çok şey var.

Benim gülüşüne denk gelmek kadar
Basit hayallerim var.

Ilık bir akşamüstü
Usulca yağmur yağar,
Yer gök toprak kokar.

Benim toprak kokusuyla mest olmak kadar
Basit hayallerim var.

Karanlık bir gece
A

Bu gece yağmur gözlerimde yağdı.
Düşünceler sırılsıklam...
İçim dışım duygu seli.

Kimine göre damla damla su
Kimine göre buram buram duygu.
Oysa benim hayatım dumanlı.

Neye benzerdi hüznün sonrası?
Görünmeli artık gökkuşağı.
Islanan yüreğin, gözlerin hakkı.

Ne gündüzüm ne de gecem