Yüzümden bin değil,

Milyon parça düşüyor bu aralar,

Neyin cefasını çekiyorum anlamadım gitti,

Bu şehir yine boğdu beni,

Sıkıştım kaldım, çırpınıyorum

Şehrin boş sokaklarında yürüyorum,

Yolun sonu karanlık,

Yürüdükçe yürüyorum,

Karanlığın ucu bataklık,

Batmaktan korkmuyorum,

Ama böylesine çaresizce batmak,

Deli ediyor, bitiriyor beni

Kurtulmaya çalışıyorum,

Ama biliyorum ki nafile,

Yok ben anladım,

Düşman bana bu şehrin evleri,

Caddeleri, her bir şeyi…