Lavinya Dergisi

SEN
Mehmet BOYACI

Kimseye sorma kimse bilmez bende ki seni, Yalnız sen okursun gözlerim de kendini..

Gönlümden seslenişlerimi duyarsın sen.
İçimden geçenleri okursun,
Sevgimi yüzüne söylemeden hissedersin sen.
Nerede sustuğumu nerede konuştuğumu,
Neler söylediğimi en iyi duyansın sen.
Hangi yollarda olduğumu,
Hangi yönlere gittiğimi,
Kiminle nerede muhabbet ettiğimi en iyi bilensin sen.
Hayalimden hiç çıkmayan yüzünü,
Kalbimde büyüyen kendini,
Avuçlarımda biriken sevgini,
Adını duyunca heyecanlanan ellerimi.
Var mı benden başka bir bilen?

Seni aramaktan usanmamış biriyim ben.
Seni bulmaya doyamayacak biri,
Her nefesinde seni soluyacak biri,
Seni avuçlarında arayacak biri,
Küçücük dünyama sığdıramadığımsın sen benim.
Seni anlatmak için bütün kelimeleri seferber ediyorum da yetmiyor yine adına layık bir cümle kurmaya.
Çıktığım her yolculukta sana varıyorum ben 
Gökyüzüne her bakışımda seni buluyorum ben 
Okuduğum bütün kitapların konusu sen 
Yolum, yönüm, aşım, sabrım vuslatım sen.